دنیای آرزوها یک دنیا آرزو دارم که هر شب می‌آید به یادم با خود می‌گویم فردا همه آنها را در می‌یابم دریغ که لحظه خاموشی چشمانم همه خاموش می‌شوند تا فردا شب و دوباره لحظه خاموشی چشمانم می آیند به دنیایم آخر این چه آرزوهایی است که هر شب موقع خواب می‌آیند   نوشته

 از جنگ تا حق   در جنگ‌های درونم دخترکی دارم  که دنیایم را می‌کاود تا به من برسد  تا مرا پیدا کند و مرا در آغوش بگیرد آغوشی که مادرانه است تا دخترانه و در تمام لحظات در گوشم نجوا می‌کند  آرام باش آرام بگیر تا پروانه وجودت بر شانه راستت بنشیند و پروانگی را